Ne postoji dešifrovani tekst Maja koji bi govorio o “apokalipsi” i “kraju svijeta”. S krajem svakog astronomskog ciklusa počinjao bi novi. Stoga nakon 21. decembra možemo u miru dočekati 22. decembar, a potom i 23. decembar, kaže Osmanagić
Ova godina prolazi u mnogobrojnim novinskim napisima s naslovima “Maje su u svom kalendaru najavile apokalipsu i kraj vremena.”
Naziv “Maje” iz praktičnih razloga
– Sve izrečeno o apokalipsi je netačno. Civilizacija pod tim imenom nikada nije postojala u Srednjoj Americi. Ta kultura nije imala kalendar koji bi pratio astronomski ciklus procesije od 26.000 godina koji završava 21.12.2012. Ta kultura nigdje na svojim kamenim stelama, zidovima ili knjigama (“kodeksima”) nije govorila o apokalipsi ili kraju vremena – rekao je za Fenu dr. Semir Osmanagić čija je doktorska disertacija upravo o civilizaciji Maja, i koji je govorio o tom datumu još prije 12 godina.
Pojašnjava da je na teritoriji današnjih pet srednjoameričkih zemalja Meksika, Guatemale, Hondurasa, Salvadora i Belizea živjela razvijena civilizacija koja je netragom nestala krajem IX i početkom X stoljeća, ali joj ne znamo pravo ime. Britanske i američke enciklopedije sasvim pogrešno i potcjenjivački govore da je riječ o “neolitskoj kulturi Maja”, “mezoameričkim indijancima” i “kulturi kamenog doba”.
Kulturocid španskih konkvistadora u XVI stoljeću doveo je do uništenja velikog broja piramida i hramova nestale civilizacije i paljenja svih njihovih knjiga i umjetnina. Samo pet knjiga – “kodeksa Maja” je preživjelo i nalazi se u muzejima. Najpoznatiji je Drezdenski kodeks koji pokazuje izuzetno poznavanje astronomskih ciklusa Sunca, Venere, Merkura, Zemlje, Mjeseca, Marsa, Jupitera, ali i galaksije Mliječni put.
Koristimo, pojašnjava Osmanagić, iz praktičnih razloga, naziv Maja za tu nestalu civilizaciju.
– Možemo zaključiti da su Maje imale 21 kalendar u upotrebi. Za 16 kalendara znamo koje cikluse prate (od solarnih, lunarnih, zvjezdanog sistema Plejada, proročanski, disanje Sunca, itd.). U kontekstu 21.12. 2012. važan je Dugi ciklus koji obuhvata pet Baktun ciklusa po približno 5.200 godina, odnosno ukupno trajanje oko 26.000 godina. Stogodišnjim posmatranjem neba teleskopima i procesuiranjem informacija kompjuterima naša civilizacija je zaključila da jedan ciklus precesije traje 25.920 godina. Maje su to imale zapisano u svojim knjigama, tzv. “kodeksima” hiljade godina prije nas – pojašnjava Osmanagić.
Datim kontroverzan
Kaže kako prema nekim autorima kraj tih pet ciklusa je 21. decembra ove godine, međutim, ne postoji slaganje o tome svih istraživača civilizacije Maja. Stoga je i sam datum kontroverzan.
Naš solarni sistem se kreće unutar galaksije Mliječni put i Maje su opisivale taj ciklus od 26.000 godina, kaže Osmanagić i dodaje kako se postavlja pitanje otkuda im takvo sofisticirano astronomsko znanje kada Enciklopedija Britanika i vodeće američke enciklopedije opisuju Maje kao “indijance kamenog doba”?
– Ne postoji dešifrovani tekst Maja koji bi govorio o “apokalipsi” i “kraju svijeta”. S krajem svakog astronomskog ciklusa počinjao bi novi. Stoga nakon 21. decembra možemo u miru dočekati 22. decembar, a potom i 23. decembar – kaže Osmanagić.
U očekivanju apokaliptičnih datuma (1.1.2000., 5.5.2000., 21.12.2012.) ljudi su skloni razmišljanju gdje se skriti. Pri tome su podzemna skloništa, tuneli, pećine, piramide… logičan izbor za njih.
– Ipak, umjesto atmosfere straha iskoristimo ove datume da promovišemo znanje, spoj materijalne i spiritualne nauke i da pošaljemo poruke mira i ljubavi širom svijeta. To je ono što našoj civilizaciji treba da se vrati s ovog pogubnog kursa – naglasio je dr. Semir Osmanagić, istraživač piramidalnog kompleksa u Visokom, profesor antropologije na Američkom univerzitetu u Bosni i Hercegovini i inostrani član ruske Akademije prirodnih znanosti.
